انتقال ژن، بیماری قلبی مرتبط با دیابت را بهبود می بخشد

27مارس 2019-  محققان سیستم بهداشتی VA سان دیه گو و دانشگاه کالیفرنیا نشان دادند که یک تکنیک انتقال ژن می تواند با اختلال قلبی ناشی از دیابت در موشها مقابله کند.

محققان نشان دادند که تنها با یک بار ژن درمانی، بیان هورمونurocortin 2 (UCn2) افزایش و عملکرد بطن چپ و چگونگی متابولیسم گلوکز در بدن موشها بهبود یافت. آنها می گویند این مطالعه می تواند منجر به درمان های جدید بالینی برای اختلال عملکرد بطن چپ ناشی از دیابت شود.

این مطالعه در شماره ی ژانویه 2019، مجله ی Human Gene Therapy منتشر شد.

دکتر هاموند، نویسنده ی مسئول این مطالعه، توضیح داد که تزریق یک عامل که بتواند قند خون را کاهش و عملکرد قلب را افزایش دهد، برای بیماران مبتلا به دیابت جذاب خواهد بود. اغلب این بیماران باید به رژیم های درمانی پیچیده پایبند باشند و بنابراین با پیروی از دستورالعمل های مراقبتی خود مشکل دارند.

دیابت 9 درصد از بزرگسالان را در سراسر جهان ، تحت تاثیر قرار داده است که خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی را افزایش می دهد. همچنین میزان مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی دو تا چهار برابر برای بزرگسالان مبتلا به دیابت بیشتر است.

یک مشکل عمده ناشی از دیابت، اختلال عملکرد بطن چپ است. بطن ها بزرگترین محفظه های قلب هستند. بطن راست به منظور دریافت اکسیژن خون را به ریه ها می فرستد، در حالی که بطن چپ خون را به بقیه بدن پمپ می کند. دیابت می تواند دیواره های بطن چپ را ضخیم تر کرده و آن را فیبری کند، که این امر سبب اختلال در پمپاژ خون توسط بطن چپ می شود. به گفته ی محققان، اختلال عملکرد بطن چپ مرتبط با دیابت نیاز به درمان دارد که هنوز درمانی برای مقابله با آن پیدا نشده است. همانطور که شیوع دیابت در سطح جهان افزایش می یابد، اختلال عملکرد بطن چپ نیز افزایش می یابد.

مطالعات قبلی همین گروه نشان داد که انتقال ژنUCn2 عملکرد قلب را در موش های نرمال و عملکرد قلبی موشهایی با نارسایی قلبی (ناشی از حمله قلبی) را افزایش می دهد. در پژوهش حاضر، محققان تاثیر این تکنیک انتقال ژن را بعنوان راهی برای مقابله با اختلال قلبی ناشی از دیابت بررسی کردند.

انتقال ژن به طور مثبت نحوه ی عملکرد ژن های بدن را با استفاده از مواد ژنتیکی تغییر می دهد.

در این مطالعه، محققان یک ویروس غیر عفونی به نام   adeno-associated virus type 8که حامل ژن UCn2 بود را به موشهای مورد نظر تزریق کردند. این وکتور ویروسی به طور عمده به کبد منتقل می شود، جایی که UCn2 را تولید می کند. UCn2 سپس به خون منتقل می شود، جایی که با گیرنده های خاصی ارتباط برقرار می کند، که می تواند عملکرد قلب را بهبود بخشد و میزان جذب گلوکز توسط سلولها از خون را افزایش دهد.

محققان به منظور ایجاد دیابت در موشها، آنها را با رژیم غذایی حاوی 45 درصد چربی، 35 درصد کربوهیدرات و 20 درصد پروتئین تغذیه کردند. این رژیم مشابه با رژیم استاندارد در کشورهای غربی مانند ایالات متحده است. یک رژیم غذایی حاوی چربی و قند بالا، رژیم رایج غربی است، که با افزایش خطر ابتلا به دیابت ارتباط دارد. موشهایی که با این رژیم غربی به مدت 30 هفته تغذیه شده بودند، دچار افزایش قند خون و افزایش وزن همراه با کاهش عملکرد قلب نسبت به موش های تغذیه شده با رژیم غذایی حاوی مقادیر کمتر چربی و قند شدند.

پس از 30 هفته تغذیه با این رژیم غذایی غربی، موشها یک بار تزریق وکتور ویروسی حامل ژنUCn2  و یا یک تزریق سالین(پلاسبو) دریافت کردند. نتایج نشان داد که تنها یک بار تزریق وکتور ویروسی برای انتقال ژن UCn2 باعث بهبود عملکرد بطن چپ بعد از 10 هفته ، در مقایسه با موش های دارونما (سالین) شده است. قند خون موش های گروهUCn2 بهبود یافت، همچنین چربی تجمع یافته در کبد آنها کاهش یافت.

ده هفته پس از تزریق، غلظت هورمون UCn2 در خون موش هایی که ژن UCn2 را دریافت کرده بودند 20 درصد افزایش یافت. این افزایش به کاهش سطح قند خون ناشتا و تحمل بیشتر گلوکز نسبت به موش های دریافت کننده ی سالین منجر شد. افزایش UCn2 موجب افزایش 38 درصدی عملکرد سیستولیک و افزایش 33 درصدی عملکرد دیاستولی بطن چپ شد.

به گفته محققان، اگر چه به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز است، این درمان می تواند منجر به تکنیک های جدید درمانی برای افراد مبتلا به دیابت در محیط های بالینی شود. آنها امیدوارند که تنها با یک بار تزریق وکتور ویروسی حامل این ژن به مزایای پایداری در کاهش قند خون و بهبود عملکرد بطن چپ دست یابند که یک استراتژی درمانی جذاب و منحصر به فرد برای این گروه از بیماران خواهد بود.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2019-03-gene-diabetes-linked-heart-ailment.html